Sardinië deel 1

Woensdag 10 september
Ik had besloten geen wekker te zetten. Eindelijk eens even rust na 4 weken drukte in Rome. Maar werd uit mijzelf 9.00 uur wakker. Grr… maar goed. Mooie tijd om op te staan! Ik had deze kamer geboekt via de website AirBNB. Dus ik slaap in een huis van een ander maar ik mag wel alles gebruiken. Zo ook de keuken. Ik had nog melk en Special K dus dat was mijn ontbijt. Toen ik ging zitten aan de keukentafel zag ik dat de vrouw des huizes een briefje voor mij had achter gelaten. Ze was zelf naar het werk maar verwachtte rond 12.15u weer thuis te zijn om mij uit te zwaaien. Verder stond er dat het dorp Bracciano een bezoek waardig is. Er staat een oud kasteel en die is mooi! Dus ik na het ontbijt richting het dorp. Het is echt een heeeeeeeel schattig dorpje. Vol kleine straatjes omhoog en omloog. Met de was boven de straat. Heerlijk! En ik zag het kasteel. Mooi!! Koste alleen 10 euro om er binnen een rondleiding te krijgen, vond ik te veel geld en had ook niet zoveel tijd. Dus niet gedaan. Verder nog even ergens kopje koffie gedronken en boodschappen gedaan bij de supermarkt.
Rond 13.15u reed ik met mijn auto richting Civitavecchia. Vanaf hier vertrekt mijn boot richting Olbia (Sardinie). Was wel even zoeken in de haven maar uiteindelijk de goede boot gevonden! En hop zo met mijn auto op de boot. Vlak voordat we de boot opreden haperde mijn auto weer met starten. Shit! Waarom nu? Dus ik heb de hele weg (5 uur lang), oke misschien wat overdreven, maar wel vaak! Met buikpijn gezeten of mijn auto straks wel wil starten als ik de boot weer af moet rijden. Rond 21.00u werd omgeroepen dat iedereen naar zijn auto moest omdat we er bijna waren. Van papa moest ik even aaien over de kap van de auto, en ik heb zelf een kruisje geslagen maar uiteindelijk startte de auto zonder problemen! Pfew, pak van mijn hart. Eenmaal van de boot gereden naar mijn hotel waar ik de komende 4 nachten verblijf ik Arzachena.

Donderdag 11 september
Gisteravond dat ik aankwam was het nog donker dus ik had nog niks van Sardinie kunnen zien. Maar nu het overdag is… adembenemend mooi. Bergen, bomen, zee! Wauwww!! Toen ik wakker werd regende het een beetje. Balen! Want ik wilde een stranddag houden! Dan toch maar op weg om dingen te bekijken. Eerste bestemming: Porto Cervo. Een stadje voor de rijken onder ons. Je rijdt van een berg af zo richting het stadje. Met uitzicht op de stad en de zee. En je rijdt allemaal haarspeldbochten. Mijn ipod stond aan en toen kwam de themesong van Pirates of the Carribean. Wauw, kicken! Die heb ik even keihard gezet. Voelde mij net een piraat! Haha. Ik kwam aan in de haven en daar lag de ene na de andere enorme boot! Je zal toch maar zoveel geld hebben dat je zo’n boot kan kopen! In de stad is een plein met daaraan allemaal winkeltjes. Maar je raad het al, geen winkeltjes voor de “gewone” mens. D&G, Valentino, Gucci, Louis Vuitton. Okeeeee, hier ging ik dus duidelijk NIET shoppen!
Daarna door naar Arzachena. Het stadje waar ik verblijf. Het is niet zo’n heel toeristisch stadje dus eigenlijk een beetje saai. Leuk om doorheen te wandelen maar dat heb je wel binnen 5 minuten gedaan. Dus bij een supermarkt broodjes en ham gekocht en dat opgegeten op een bankje in de buurt. En dan was het nu tijd om te bakken! Het weer is opgeklaard en het zonnetje schijnt pittig. Op de tomtom een strandje opgezocht. En heen gereden. Eenmaal op bestemming kon ik mijn ogen niet geloven. Wit strand, helder azuurblauw water. Weten we wel zeker dat ik in Italie ben? Ik heb nog nooit van mijn leven zulk helder water gezien! Het was een heerlijke middag. ’s Avonds gegeten in mijn hotel.

Vrijdag 12 september
Vandaag plannen om de eilandengroep La Maddalena te bezoeken. Dit zijn prachtige eilanden ten noorden van Sardinie. Er vertrekken boten vanaf Palau. In de haven kon ik met een zeilboot mee varen, langs allerlei prachtige stranden met eten, koste mij 70 euro. Oke, laat maar zitten. Dat is me net even iets te veel. Dus de veerboot gepakt naar La Maddalena, de hoofdstand van de eilanden. Was ook een mooie tocht. Daarna de bus gepakt naar het eiland Caprera. Dat schijnt prachtig te zijn. En dat was het ook. Al was mijn strand gister mooier. En het waaide ook erg hard, dus je werd gezandstraald bij het leven. Oh ja, voordat ik de boot opging hoorde ik twee nederlands praten. Ik lag echt in een deuk. Op zijn plat Amsterdams: “ik ga echt niet op die boot hoor, dan verbrand je levendig. Je wordt geroosterd”. Hahahahha heerlijk, als mensen denken dat je ze niet kan verstaan.
Rond 16.00u nam ik de boot weer terug en vanaf daar gereden naar Santa Teresa di Gallura. Scheen ook een mooi plaatstje te zijn en bij helder weer kan je Corsica zien. En inderdaad! Uitizcht op Corsica. Wauw!
Op de terugweg naar het hotel mijn auto volgetankt voor 1,67 per liter (dat is echt een uitzondering hier in Italie) en mijn auto gewassen! Pffffffffffff, wat was mijn auto smerig! Schaamde mij er gewoon voor. Maar nu blinkt die weer als een bikkel. Al kwamen er wel wat krassen op mijn motorkap naar voren. Shit. Dat wordt weer poetsen pap!

Zaterdag 13 september
Ik zet alle dagen geen wekker. Ik heb er gewoon geen zin in. En vandaag werd ik gewoon pas om half 10 wakker. Wat heerlijk! Na rustig gedocht te hebben, aangekleed en ontbeten werd het tijd om naar Olbia te gaan. Vlakbij Olbia ligt een Nuraghe die nog het meest in tact is. Een nuraghe is een heel oud “gebouw” gemaakt van grote stenen. Niemand weet tot op de dag van vandaag wat de betekenis is van deze nuraghe en ze staan alleen in Sardinie. Wel weten ze dat het al heeeeeeeeeeeeel lang er staat. Er stonden bordjes aangegeven welke kant ik op moest voor de nuraghe. Op een gegeven moment moest ik een weg omhoog die niet langer verhard was. Uhh… ga ik dit doen? Vooruit dan maar. Ik wou dat ik het nooit gedaan had. Er was geen weg meer terug. De weg ging alleen maar omhoog, onverhard en het was er zo smal dat als er een andere auto aan zou komen dan hadden we een probleem. Je begrijpt al, ik kon dus ook niet keren. Eenmaal boven op de berg was een klein parkeerplaatsje en vanaf daar kan je lopen naar de nuraghe. Ja lopend… stijl omhoog, grote keien en dus geen normale weg! Goed Liset, je bent nu al over de helft dat laatste stuk kan ook nog wel. Terwijl ik naar boven aan het klauteren was op mijn birckenstoks (terwijl bergschoenen werden aangeraden op een bord!) bedacht ik mij dat ik hier helemaal alleen was. Niemand in de wijde omgeving. Fuck, wat als ik hier over een steen val en mijn been breek? Wat als ik wordt gebeten door een giftige slang? Wat als een wild dier mij als lekker hapje ziet? Opeens dacht ik aan die meiden in Panama. Ik was bang! Snel op mijn mobiel gekeken en ik had net aan bereik. Snel een bericht getypt naar papa en mama waar ik was. Wisten zij gelukkig mij te vinden mocht het noodlot toeslaan. Ja wat je allemaal door je hoofd haalt….. het was nog een klein stukje omhoog dus ik heb dapper doorgezet. Eenmaal boven viel het me vies tegen. Je zag vrij weinig van de nuraghe. Heb ik daarom die doodsangsten uitgestaan en naar boven geklommen?? Dus maar weer naar beneden. De auto gestart en op naar beneden. Oke, dit doe ik dus niet meer!
Daarna doorgereden naar Olbia. Dat is een leuk stadje. Wat winkeltjes gekeken (niks gekocht!) broodjes gehaald bij de supermarkt en opgegeten in de haven. Na Olbia nog even naar het strand gegaan. Wat heerlijk een mooi hier! ’s Avonds uit eten gegaan in een klein dorpje dichtbij. Bij een visrestaurant. Het eten beviel helaas niet zo goed. Op tijd slapen want morgen verhuis is naar Dorgali.

Zondag 14 september
Spullen gepakt en op naar Dorgali. Mijn gastgezin in Rome had gezegd dat Posada ook een mooi plaatsje was dus daar was mijn eerste stop onderweg. Het was een mooi plaatsje maar niet veel te beleven. Dichtbij was een strandje dus ik heb daar mooi een uurtje gezeten met mijn boek. Boek is spannend dus elk moment dat ik kan lezen, lees ik! Daarna doorgereden naar mijn agriturismo. Was nog wel even zoeken. Op de platttegrond deed het voorkomen alsof het in het dorpje zal lang. Maar nog eens goed naar de beschrijving te kijken lag het daar 12 kilometer vandaan! Moest dus nog even wat verder rijden. Maar uiteindelijk gevonden. Het is een boerderij met koeien, varkens, kippen, geiten, paarden, kalkoenen, konijnen, ben ik nog wat vergeten? Pffff wat veel dieren hier! Oh ja vergeet de katten en de honden niet. En er is een puppy.. ahhhh!! Die ontdekte ik toen ik met mama aan het facetimen was. Ben de rest van de dag bij de agriturismo gebleven want ik voelde me niet zo heel erg lekker. Beetje duizelig en slap. Dus even tukkie gedaan. Het is nu 19.10u en ik voel me gelukkig weer wat beter. Ik heb duitste buren, een stel. Erg gezellig. Beetje zelfde leeftijd dus we kunnen wel leuk kletsen. Om 20.00u begint hier het eten dus ik had gevraagd of ze al ervaring hadden met eten hier. En zij geven aan dat het heerlijk eten, heel veel eten ook en heel veel wijn! Ik heb er nu al zin in!
Het eten was heerlijk. Ik zat aan tafel met het duitse stel, Jonas und Steffi. Het was zo gezellig dat we hadden besloten om na het eten nog een karaaf wijn te bestellen en die op te drinken bij onze huisjes. Daar vertelde ik over een spel dat ik bij me heb: Yahtzee. En zij kende het ook, alleen zij noemen het Kniffeln. Dus we hebben dat de hele avond gespeeld!

Maandag 15 september
Vandaag is het PayDay. Ik krijg salaris van mijn werkgever, en dat was hard nodig ook! Haha. Vandaag onderweg naar de agriturismo nabij Oristano waar mijn ouders vorig jaar zijn geweest. Ik heb hier alleen maar goede verhalen over gehoord dus ik ben erg benieuwd. Onderweg even gestopt in het plaatsje Nuoro. Was niet zo heel bijzonder. Rond 14.00 uur was ik op mijn eindbestemming van vandaag. Hele mooie boerderij. Het huisje met mijn kamer is nieuw gebouwd dus alles ziet er goed en modern uit. Ik had nog tijd zat dus ik ben naar het dichtstbijzijnde strand gereden en heb daar de middag doorgebracht. En dan ’s avonds het eten. Wauw, wat een voorstelling! Di Papa (Antonio) zit aan het hoofd van de tafel en eet mee met zijn gasten. Di mama en dochter staan samen in de keuken. De schoonzoon bedient. Je glas wijn is nog niet leeg of hij vraagt of je opnieuw wilt en elke keer mag je kiezen tussen rode of witte wijn (zelfgemaakt!). Als er eten op tafel staat zegt hij: “Attaka”. En dan mogen we aanvallen. En alles moet op! Het eten was heerlijk. Rollend naar huis.

Dinsdag 16 september
Zojuist mijn ontbijt opgegeten. Onder andere vers gebakken warme appeltaart. Mmmhhhh! Ik kom hier weer een paar kilo per dag aan denk ik. Pfff.. Ik heb besloten vandaag ook weer een stranddag te houden! Dus ik ga zo eens vragen waar hier een mooi strand in de buurt is.

Ciao luitjes! Buone Giornata!